ارزیابی سطح عملکرد لرزه‌یی سازه‌های فولادی قاب خمشی براساس اهمیت آنها مطابق استاندارد 2800 ایران

طراحی لرزه‌یی در بسیاری از آیین‌نامه‌ها، از جمله استاندارد ۲۸۰۰ ایران، براساس روش نیرویی است. در این روش برای ارتقاء سطح عملکرد ساختمان‌ها، نیروی وارد بر آنها با افزایش ضریب اهمیت ساختمان )I( افزایش داده می‌شود. از آنجا که در روش نیرویی، رفتار سازه در حوزه‌ی غیرارتجاعی مشخص نیست، میزان و محل آسیب سازه در سطوح عملکرد متفاوت برای طراح نامعلوم خواهد بود. در این نوشتار با استفاده از تحلیل‌های استاتیکی غیرخطی، سطح عملکرد سازه‌های طراحی‌شده براساس استاندارد ۲۸۰۰ ایران برآورد و نسبت ضریب اهمیت سازه‌های مورد مطالعه در سطوح عملکرد مختلف بررسی و ارزیابی شده است. در نهایت، مقدار ضریب اهمیت مورد نیاز برای سطوح عملکرد موردنظر برآورد شده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان‌دهنده‌ی آن است که سازه‌های بلندمرتبه با اهمیت متوسط و سازه‌های با اهمیت خیلی زیاد جواب گوی سطح عملکرد موردنظر نیستند و نیاز به افزایش مقدار ضریب اهمیت آن‌ها دارند.